Donderdag 27 september 2018:
Vera at de laatste dagen al niet graag meer, alleen als ik haar uit de hand voerde at ze nog iets. Maar donderdagochtend wilde ze echt helemaal niets meer eten. Ik zag dat ze wat bibberde, en ze verstopte zich tussen de kussens op de bank. Hele subtiele verschijnselen van een naderende geboorte. Ik ging er vanuit dat dat nog wel de hele dag en misschien ook wel nacht zou gaan duren. Tegen 12 uur heb ik haar toch in de werpkist gezet, en nog geen kwartier daarna zag ik dat ze vruchtwater verloor. Toen we om iets over half één zaten te eten (ik had net één hap doorgeslikt), hoorde ik een piepje en driftig gelik. Toen lag de eerste pup er al. Ik heb al veel meegemaakt tijdens de bevallingen van mijn honden, maar dit snelle tempo was voor mij toch wel een nieuwe ervaring.
| Tijd | Geslacht | Gewicht |
| 12:35 uur | reu | 131 gr. |
| 14:30 uur | reu | 230 gr. |
| 14:45 uur | reu | 199 gr. |
| 15:54 uur | teef | 186 gr. |
| 16:23 uur | reu | 239 gr. |
In eerste instantie wist Vera niet zo goed wat ze met de pup aan moest en rende ze de werpkist uit, maar al gauw snapte ze wat de bedoeling was en ging ze driftig aan de poetserij. De verder bevalling nam ze de tijd, alleen bij de tweede pup zagen we duidelijke weeën, maar de andere pups floepten er bij wijze van spreken gewoon uit.
Bijna vier uur na de geboorte van de eerste pup, kwam de vijfde en laatste ter wereld, en zat de bevalling er gewoon al op. Geen nachtwerk deze ronde 😉 .
Pup voor pup
reu 1
reu 2
reu 3
teef
reu 4